پیوند لثه یا (Gum Grafting procedure)، یک نوع عمل جراحی درمانی بر روی بافت لثه است که شامل برداشتن بافت لثه سالم از سایر بخش های دهان و اتصال آن به محلی که دچار آسیب یا تحلیل لثه شده است می شود. این عمل یکی از روش های اصلاح طرح لبخند محسوب می شود.
این عمل نسبتا ساده است، درد مدت زمان کمی به پایان می رسد و اغلب توسط جراح دهان یا متخصص لثه و جراحی ایمپلنت دندان انجام داده می شود.
· قبل از آغاز عمل لثه، درست در جایی که پیوند از آن بردشته شده و به جایی که قصد داریم بافت پیوندی را متصل کنیم بی حسی موضعی اعمال می شود.
· جراح سپس اطراف لثه دچار تحلیل را بر می دارد. ممکن است لثه در این ناحیه دچار مشکلاتی نظیر عفونت یا نکروز شده باشد و باید برداشته شود.
· جراح در مرحله بعدی بافت پیوندی را از بخش دیگری از دهان شما بر می دارد و به محل دچار تحلیل پیوند می زند.
· بافت پیوندی به لثه شما بخیه می شود.
· پس از اتمام اثر نسبی بیحسی از کلینیک دندانپزشکی خارج خواهید شد.
· بیشتر افراد پیوند لثه را قابل تحمل می دانند زیرا از بی حسی موضعی همیشه برای بی حسی ناحیه برداشت و اتصال پیوند استفاده می شود.
· دندانپزشک قبل از انجام عمل پیوند لثه حتما از بی حس شدن کامل لثه های شما اطمینان حاصل خواهد داد.
· طی عمل ممکن است کمی احساس فشار به لثه تجربه کنید اما پروسه بدون درد خواهد بود.
· هرگونه ناراحتی بعد از عمل نیز با داروهای مسکن بدون نسخه مانند ایبوپروفن یا تایلنول قابل کنترل است.
· برای کاهش درد پس از جراحی لثه حتماً از دستورالعمل های دندانپزشک خود پیروی کنید.
درد بعد از جراحی طبیعی است و کم کم از بین می رود. بیشتر افراد معمولا پس از 3 یا 4 روز دیگر هیچ دردی تجربه نخواهند کرد. با این حال ، یک دوره چهار تا شش هفته ای طول می کشد تا پیوند به صورت بهبود یابد.
هزینه عمل پیوند لثه بسته به میزان و وسعت بافت پیوندی ممکن است متفاوت باشد. اما در برخی شرایط به دلیل درمانی بودن پروسه، ممکن است بیمه بخش هایی از هزینه را تقبل کند. بنابراین اگر نیاز به عمل دارید به فکر هزینه ها نباشید زیرا هزینه پیوند لثه مانند هزینه ایمپلنت دندان آنقدرها هم بالا نیست و روی بیمه نیز می توانید تا حدی حساب کنید.
اطلاعات بیشتر در مجله دندانپزشکی ایمپلنت
مینی ایمپلنت دندان شبیه ایمپلنت‌های معمولی است با این تفاوت که سایز آنها کوچک‌تر است و به دلایل مختلفی مورداستفاده قرار می‌گیرند. در ادامه درباره دلایل استفاده از این نوع ایمپلنت‌ها و مزایایی که به دنبال دارند، صحبت خواهیم کرد..
مینی ایمپلنت‌ها به‌گونه‌ای طراحی شده‌اند که فضای کمتری در فک اشغال می‌کنند. اولین دلیل دندانپزشک برای انتخاب مینی ایمپلنت این است که فضای کافی در لثه بیمار وجود ندارد. هر ایمپلنت معمولی به طور حدودی به فضای 6 میلی‌متری نیاز دارد. اما زمانی که این فضای کافی در لثه وجود نداشته باشد پزشک مجبور است از مینی ایمپلنت‌ها استفاده کند که به ریشه دندان‌های دیگر آسیبی وارد نشود.
اینکه مینی ایمپلنت‌ها نیازی به طراحی ندارند خالی از لطف نیست و همین امر موجب سهولت و رواج این روش درمانی شده است. علت استفاده بیشتر از مینی ایمپلنت‌ها همان‌طور که ذکر شد سایز کوچک آنها و نیاز نداشتن به عمل جراحی است. مینی ایمپلنت بر خلاف ایمپلنت معمولی دو تکه نیست و نیازی به پیچ ندارد و بدون نیاز به عمل جراحی و با یک پانچ کردن ساده درون فک قرار می‌گیرند و نیازی به پیوند با استخوان فک ندارند و همین موجب شده است زمان کوتاه‌تری برای درمان صرف شود. مینی ایمپلنت‌ها استحکام خوبی دارند و همچنین هزینه آنها در مقابل هزینه ایمپلنت معمولی کمتر است. علاوه بر این خارج کردن آنها پس از درمان بسیار راحت‌تر است.
درست است که مینی ایمپلنت‌ها از ایمپلنت‌های معمولی قطر کمتری دارند اما در عوض باید برای استفاده از آنها استخوان فک ارتفاع لازم را برای پذیرش مینی ایمپلنت داشته باشد. اگر فک تحلیل رفته باشد و ارتفاع کافی نداشته باشد نمی‌توان از مینی ایمپلنت برای فرد استفاده کرد. اگر فردی که قرار است برای او از مینی ایمپلنت استفاده شود به دندان‌هایش فشار وارد کند یا دندان‌قروچه داشته باشد برای این فرد نیز کاشت مینی ایمپلنت گزینه مناسبی نیست زیرا ممکن است از زودتر از حد معمول شکسته و دچار آسیب شود و از فک خارج شود.
هنگامی که ایمپلنت دندان دچار عفونت شود، ایمپلنت و استخوان به هم جوش نخواهند خورد و این یکی از علائم پس زدن ایمپلنت دندان است. به همین منظور مراجعه منظم به دندانپزشکی لازم است. کسانی که از ایمپلنت استفاده می‌کنند حداقل هر 6 ماه یک‌بار باید برای چک کردن ایمپلنت‌ها و میزان تحلیل استخوان فک مراجعه کنند. استفاده مرتب از مسواک و دهان‌شویه‌ها و نکشیدن سیگار تأثیر بسزایی در عمر ایمپلنت دارد.
منبع: www.implantdr.ir
در حال تحقیق درباره انجام دادن یا ندادن جراحی ایمپلنت دندان هستید؟ اگر اینچنین است حتماً این مقاله را از دست ندهید. زیرا خواندنش کاملا به شما توصیه می شود. ما در این مقاله به توضیح مزایای ایمپلنت دندان پرداخته ایم و بعد از شرح مزایا نیز، معایب ایمپلنت دندان را بررسی کرده ایم. اطلاع از این معایب و مزایا به تصمیم گیری شما در خصوص کاشت ایمپلنت کمک زیادی می کند .
ابتدا و قبل از هرچیزی اجازه دهید تا شما را با 7 تا از مزایای ایمپلنت دندان آشنا کنیم.
ایمپلنت دندان در داخل استخوان فک قرار می گیرد و یک پروتز مصنوعی که شبیه تاج دندان طبیعی شما است در بالای آن چسبانده می شود. این پروتز را می توان با توجه به اندازه دهان و رنگ دندان های خود سفارشی کرد تا از سایر دندان های شما قابل تشخیص نباشد.
از مزایای ایمپلنت دندانی این است که تمیز کردنشان بسیار آسان و مانند سایر دندان های طبیعی شما است. این یعنی لازم نیست بیشتر از دندان های طبیعی خودتان، ایمپلنت ها را تمیز کنید.
یکی از بزرگترین مزایای ایمپلنت دندان، دوام و طول عمر بالای آن است. پس از نصب ایمپلنت ها آن ها می توانند تا 25 سال دوام داشته باشند.
با یک یا چند دندان از دست رفته ، ممکن است هنگام صحبت و غذا خوردن دچار مشکل شوید. ایمپلنت های دندانی می توانند این مشکل را با پر کردن جای خالی دندان ها برطرف کنند. افرادی که ایمپلنت دارند در مقایسه با افرادی که هنوز جای دندان از دست رفته خود را پر نکرده اند بهتر میجوند و در صحبت کردن مشکلی ندارند.
زمانی که در حال تحقیق، جستجو یا سبک و سنگین کردن چیزی هستیم باید به جز مزایای آن، درباره معایب، نکات منفی و عوارضش نیز اطلاعاتی در اختیار داشته باشیم.
البته بیشتر افراد می توانند بدون هیچ مشکلی با ایمپلنت ها، دندان های از دست رفته خود را جایگزین کنند. مثلاً در بیشتر موارد حتی افراد سیگاری هم می توانند ایمپلنت بکارند. یا حتی در شرایط کنترل شده، دیابتی ها هم از اینن قاعده مستثنی نیستند.
در برخی موارد ، ایمپلنت نمی تواند با استخوان فک جوش بخورد. این یک عارضه نادر است و اگر بهداشت دهان خود را به درستی رعایت کنید و دندانپزشک شما ماهر باشد ، این اتفاق نمی افتد.
متاسفانه بالا بودن هزینه و تعرفه، یکی از بزرگترین معایب ایمپلنت دندان است. در کل هزینه ایمپلنت دندان نسبت به سایر روش های جایگزین کردن دندان بیشتر است. به عنوان مثال هزینه دندان مصنوعی یا پروتز دندان بسیار کمتر است.
اطلاعات بیشتر در مجله دنداپزشکی ایمپلنت
دندانپزشکی با لیزر یک روش نسبتا مدرن دندانپزشکی است که اخیرا محبوبیت زیادی پیدا کرده است. این روش مشخصات خاص خود را دارد که پیش از استفاده بهتر است از آنها مطلع شوید. برای درمان بعضی از شرایط مختلف دندانپزشکی از لیزر استفاده می‌کنند. به طر کلی این روش برای درمان‌های مربوط به بافت دندان، از سال 1989 میلادی مورد استفاده‌ی تجاری قرار گرفت. دندانپزشکی با لیزر در مقایسه با دریل و سایر ابزارهای غیر لیزرِی، به طور بالقوه یک گزینه‌ی درمانی راحت برای بعضی از اقدامات دندانپزشکی مربوط به بافت سخت یا نرم است. در این مقاله قصد داریم توضیح دهیم که چطور می‌توان از لیزر برای درمان دندان‌ها استفاده کرد.
وقتی برای نوبت دندانپزشکی با لیزر مراجعه می‌کنید، ممکن است تعجب کنید که این فرآیند چقدر شبیه سایر درمان‌های دندانپزشکی است. در حین استفاده از لیزر، احساس لرزش؛ درد یا ناراحتی نمی‌کنید. هرگونه خونریزی که اتفاق می‌افتد بلافاصله از بین می رود. نور لیزر در برخورد به بافت واکنشی ایجاد می‌کند و در نتیجه‌ی آن، بخشی از بافت از بین رفته یا به آن شکل داده می‌شود. دندانپزشکی با لیزر برای برخی از کارهای درمانی انجام می‌شود، از جمله:
· درمان حساسیت بیش از حد دندان
· درمان پوسیدگی دندان
· درمان بیماری لثه
· سفید کردن دندان‌ها (بلیچینگ دندان)
لیزر می‌تواند درمان‌های دندانپزشکی را کارآمدتر، مقرون به صرفه و راحت‌تر کند. سازمان غذا و دارو (FDA) دندانپزشکی با لیزر را به عنوان یک گزینه‌ی درمانی برای درمان بیماری‌های دندانی تأیید کرده است.
دو نوع روش اصلی که برای دندانپزشکی با لیزر استفاده می‌شود، روش‌های بافت سخت و بافت نرم است. بافت سخت به دندان‌ها و بافت نرم به لثه اطلاق می‌شود.
· تشخیص حفره
· آماده سازی دندان و پر کننده‌های دندان
· درمان حساسیت دندان
· درمان لبخند لثه‌ای که یکی از روش های اصلاح طرح لبخند محسوب می شود.
· طویل کردن تاج
· از بین بردن چین‌های بافت نرم: لیزر می‌تواند چین و چروک‌های بافت نرم را بدون درد و بخیه برای استفاده از دندان مصنوعی یا پروتز دندان از بین ببرد.
روش‌های درمانی استفاده شده در دندانپزشکی با لیزر از جمله موارد گفته شده در بالا، بسته به روش انجام شده و تجهیزات لیزر مورد استفاده، می‌توانند از نظر قیمت متفاوت باشند. استفاده از لیزر در مقایسه با درمان غیر لیزری، می‌تواند هزینه‌ی کمتری داشته باشد زیرا درمان لیزر معمولاً در جلسات کمتری انجام می‌شود. بعلاوه بسیاری از بیمه‌ها هزینه‌های آن را پوشش می‌دهند. تنها کافی است قبل از انجام این موضوع را بررسی کنید.
اطلاعات بیشتر در www.implantdr.ir
اگر فردی تعدادی دندان یا تمامی دندان‌های خود را از دست داده باشد، می تواند از دندان مصنوعی استفاده کند. دندان مصنوعی یکی از رایج ترین روش‌های پر کردن جای خالی دندان است که فرد می تواند انجام می‌دهد تا طرح لبخند خود را اصلاح کند. هزینه دندان مصنوعی نسبت به سایر روش‌ها بسیار کمتر است. امروزه استفاده از دندان مصنوعی راحت تر و طبیعی تر از گذشته است و حتی ممکن است کسی متوجه مصنوعی بودن دندان ها نشود. دندان مصنوعی انواع مختلفی دارد که عبارتند از:
این نوع از دندان مصنوعی برای افرادی کاربرد دارد که تمامی دندان‌های خود را در فک بالا و پایین از دست داده باشند. دندان مصنوعی کامل بعد از کشیدن دندان ها و بهبود لثه‌های فرد که حدودا 8 الی 12 هفته طول می کشد در دهان فرد قرار داده می‌شود. برای اینکه در این مدت فرد بدون دندان نباشید از دندان مصنوعی فوری استفاده می شود. دهان مصنوعی فوری به این صورت است که بعد از کشیدن تمامی دندان‌ها بلافاصله در درون دهان فرد قرار می‌گیرد.
دندان‌های مصنوعی ثابت همان ایمپلنت‌ها هستند که به راحتی می‌توانند طرح لبخند افراد را بهبود ببخشند. از ایمپلنت دندان می توان به عنوان پایه بریج ثابت استفاده کرد تا دندان‌های مصنوعی بر روی این پل‌ها ثابت شود.
اوردنچر یکی از انواع دندان‌های مصنوعی است که بر روی فک ثابت شده و عملکرد آن کاملا شبیه به دندان‌های طبیعی است. البته علاوه بر عملکرد، ظاهر این دندان‌ها نیز شبیه به دندان‌های طبیعی می‌باشد.
این دندان مصنوعی از انواع تکه‌ای یا جزئی هستند که بر روی یک پایه پلاستیکی همرنگ لثه و بر روی بدنه فلزی قرار می‌گیرند. بدنه فلزی، دندان مصنوعی را در جای خود نگاه میدارد. افرادی که تعدادی از دندان‌های خود را از دست داده‌اند ولی قصد استفاده از ایمپلنت دندان را ندارند می‌توانند از این نوع پروتز دندان استفاده کنند
ایمپلنت های دندان که به نوعی دندان مصنوعی ثابت هستند، پایه‌ای فلزی از جنس تیتانیوم داشته که با بدن سازگاری دارند. این ایمپلنت‌ها ثابت و دائمی هستند که به جای دندان‌های از دست رفته قرار داده می‌شوند. دندانپزشک ابتدا ایمپلنت دندان را درون استخوان فک قرار می‌دهد و سپس تاج و روکش را بر روی این ایمپلنت‌ها قرار می‌دهد.
منبع: مجله دندانپزشکی ایمپلنت